
DİL - EDEBİYAT-TARİH
HOCA DEHHANİ
GAZEL
Acep bu derdimin dermânı yok mu
Ya bu sabr etmenin oranı yok mu
Yanarım mumlayın baştan ayağa
Nedir bu yanmanın pâyânı yok mu
Güler düşman benim ağladığıma
Acep şol kâfirün imânı yok mu
Deliptir cigerimi gamzen oku
Ara yürekte gör peykânı yok mu
Gözü hançerlerin boynuma çaldı
Acep ol zalimin im'ânı yok mu
Su gibi kanımı toprağa kardın
Ne sanırsın garibin kanı yok mu
Cemâl-i hüsnüne mağrur olursun
Kemâl-i hüsnünün noksânı yok mu
Begüm Dehhâni'ye ölmezdin öndin
Tapuga ermeğe imkânı yok mu
Ölçü: mefâ'ilün mafâ'ilün fe'ulün
GAZEL
Bir kadehle bizi sâki gamdan âzad eyledi
Şâd olsun gönlü onun gönlümü şâd eyledi
Bendesiydi bunca yıllar kaddine serv-i revân
Doğrulukla kulluk etdiği için âzâd eyledi
Hüsrev-i hûbân eden sen dilber-i şirin-lebi
Bisülûn-ı aşk içinde beni Ferhâd eyledi
Od ile korkutma va'iz bizi kim lâ'l-i nigâr
Cânımız bizim oda yanmağa mu'tâd
Aldayıp aldı Dehâni yok bahâya cânımı
Sorana bir buseye aldım diye ad eyledi
İsterisen mülk-ü hüsn âbâd ola dâd eyle kim
Pâdişahler dâdile mülkini âbâd eyledi
Ölçü: fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
GAZEL
Zihî devlet ki gözlerim yüzünden oldu nûrânî
Visâlün lutf edip savdı başımdan gir ü hicranı
Severim seni can gibi hatâ dedim maâzallah
Ne miktârı ola canın ki benzeteyim sana cânı
Yüce boyun kılar bende çemende serv-i âzâdı
Yüzün mihri eder tâban felekte mâh-ı tâbânı
Eğer emseydi senin leb-i la’linden İskender
Ne ederdi isteyip bunca cihanda âb-ı hayvânı
Eğerki cem’e şem’ isen beğüm her cem’ arasında
Perîşan kılma saçını esirge ben perîşânı
Bugün çün hüsn devrânı senindür iyi ad ile
Süregör devr-i hüsnüni ki geçer hüsn devrânı
Cemâlin ey büt-i Çînî cihânı tuttı ser-tâ-ser
Nitekim Rûm ilini şi’riyle bugün tuttu Dehhânî