DİL - EDEBİYAT-TARİH


HOCA DEHHANİ

                GAZEL

Acep  bu derdimin dermânı yok mu
Ya bu sabr etmenin oranı yok mu

Yanarım mumlayın baştan ayağa                
Nedir bu yanmanın pâyânı yok mu

Güler düşman benim ağladığıma              
Acep şol kâfirün imânı yok mu

Deliptir cigerimi gamzen oku                   
Ara yürekte gör peykânı yok mu

Gözü hançerlerin boynuma çaldı
Acep ol zalimin im'ânı yok mu

Su gibi kanımı toprağa kardın
Ne sanırsın garibin kanı yok mu

Cemâl-i hüsnüne mağrur olursun
Kemâl-i hüsnünün noksânı yok mu

Begüm Dehhâni'ye ölmezdin öndin
Tapuga ermeğe imkânı yok mu

Ölçü: mefâ'ilün  mafâ'ilün  fe'ulün

 

                GAZEL

Bir kadehle bizi sâki gamdan âzad eyledi
Şâd olsun gönlü onun gönlümü şâd eyledi

Bendesiydi bunca yıllar kaddine serv-i revân
Doğrulukla kulluk etdiği için âzâd eyledi                            

Hüsrev-i hûbân eden sen dilber-i şirin-lebi
Bisülûn-ı aşk içinde beni Ferhâd eyledi                                

Od ile korkutma va'iz bizi kim lâ'l-i nigâr
Cânımız bizim oda yanmağa mu'tâd

Aldayıp aldı Dehâni yok bahâya cânımı    
Sorana bir buseye aldım diye ad eyledi

İsterisen mülk-ü hüsn âbâd ola dâd eyle kim
Pâdişahler dâdile mülkini âbâd eyledi

Ölçü: fâilâtün  fâilâtün  fâilâtün  fâilün

 

 

                    GAZEL

Zihî devlet ki gözlerim yüzünden oldu nûrânî
Visâlün lutf edip savdı başımdan gir ü hicranı

Severim seni can gibi hatâ dedim maâzallah
Ne miktârı ola canın ki benzeteyim sana cânı

Yüce boyun kılar bende çemende serv-i âzâdı
Yüzün mihri eder tâban felekte mâh-ı tâbânı

Eğer emseydi senin leb-i la’linden İskender
Ne ederdi isteyip bunca cihanda âb-ı hayvânı

Eğerki cem’e şem’ isen beğüm her cem’ arasında
Perîşan kılma saçını esirge ben perîşânı

Bugün çün hüsn devrânı senindür iyi ad ile
Süregör devr-i hüsnüni ki geçer hüsn devrânı

Cemâlin ey büt-i Çînî cihânı tuttı ser-tâ-ser
Nitekim Rûm ilini şi’riyle bugün tuttu Dehhânî